Bir Ben Kaldım Birde Öfkem Kaldı
Canım dediklerim vardı, canımdam çıktı
Gülüm dediklerim vardı,bağımdan çıktı Kuzum dediklerim vardı,çayırdan kaçtı Bir ben kaldım, bir de öfkem kaldı Sabah sabah gelen günaydınlarım vardı Emojiden; tebessümlerim,gülücüklerim vardı! Koşup koşup, boynuma atlayan bir evladım vardı..! Bir ben kaldım, bir de öfkem kaldı Kuşlarım vardı, kafesi, bıraktı gitti Acaba tok mu gitti? Yoksa aç mı gitti? Ekmek kırıntılarını, ortada bıraktı, öyle gitti..! Bir ben kaldım bir de öfkem kaldı Ekmeğim gitti, tuzum gitti, aşım gitti! Yüzde betim, benzim, ağızda tadım gitti Bir telefonla,özür dileyecek yüzüm gitti Bir ben kaldım bir de öfkem kaldı Gönül sarayımdan sultanım, prensesim gitti! Taht gitti, taç gitti, tahtır gitti! Sonunda en sadık sevenim anam gitti! Bir ben kaldım bir de öfkem kaldı..! Emrah KORAN 17.10.2017 |