Tabibim! söyle bana; kolay mı em’siz derdim ?
Fırsat ver tövbelere, dünya için köleydim !
Sıla içinde hasret, vuslata dünden erdim
Hastaya gerek sabır, ya şükürsüz öleydim !
Kulluk gerek her daim, onsuz olmasın an’ım !
Anlar içre an olsun, anda alsın ol canım

Kimseler anlamaz ki, anlasa ağlarlardı
Gözyaşına gerek yok, içim içre ırmak var
Gece gündüz dönerdi, semada çağlarlardı
Mesele ihkakı hak, o kalemi kırmak var
Kulluk gerek her daim, terler aksın derinde
Canlar içre can olsun, cana cansın derinde

Ümmiyim kitab benim, bilen alsın okusun
Her harfine köleyim, pazar pazar gezdirsin
Gergeflerden geçirsin, ilmek ilmek dokusun
İster sersin yerlere, ilelebet ezdirsin
Kulluk gerek her daim, yel gelip estirende
Hanlar içre han olsun, hancı yol kestirende

Kavlim karar eyleyip, yoluna koysam serim
Cehd ile gelemezsem, perişan etme bizi!
Kelamın başım üzre, cehlim kendi eserim
Secdeye varanların, alnında durur izi
Kulluk gerek her daim, gafletten kurtul selim
Tanlar içre tan olsun, duadan kesme elim