SÖYLE (132.)
Başımı yasladım buz gibi duvara
Öylece kaldım gecenin ayazında Nice aylar doğdu üstüme Nice güneşler söndürdüm Haberin bile olmadı nedense Sessizlik ve huzur arıyorum artık Döneceğim geçmişe Anılarımı tazelemek istiyorum Sevmek için yürek gerek Seven gönül engel tanır mı söyle Vazgeçebilir mi seven sevdiğinden Silinir mi anılar gözlerinden Unutabilir mi canına can katan o gözleri söyle Kimse bakamaz bana ait olan gözlere Gözlerini gözlerime hapseder öyle giderim İçimde ki yanan senli atesi göğsüne bırakır da giderim Hüzünlerden kaçan hep ben oldum Başımı yaslamaya omuz aradım Sığınmak içindi tüm çabalarım Yüreği mi yakan sensizliğin acısını Avuçlarına koyar da giderim Birazda sen çek bensizliğin acısını Fatma Ayten Özgün |