Gün yeniden doğarken, bakışlarımıza
Bir seher vakti ısınırdı gülücüklerimiz
Yalnızlığımın yoksulluğunda adadım kendimi sana
Ufkun Güneşinde kavuşurdu, sıcak ellerimiz
Bir yudum nefesin bile yetiyor yaşamıma
Düşlerimizde sevdalar gezinirken...

Yağmurlar yağardı ince ince
İlahi adalet yerini buldu, bir anda
O sıcak yüzüyle bereketli topraklarıma
Damla damla iner yazın susuzluğuna
Kavuşmak istiyordu sevgi baharlarına
Kimbilir ne kadar özlemişlerdi ağız dolusu öpüşlerini kuşlar
Buram buram kokuyordu toprak ana
Sevgi tomurcuklarındaki gökkuşağı renkli kelebekler
O anı yakalayabilmek için
Her gecenin karanlığına uçuşurken...

Bir pembe gelinciğin mağrur uykusuna uyanırdı mehtap
Ay ışığı gülüşleri yakardı yüzümüzü
Bir göz ucu kirpiğine dokunur gibi, sızlayan sevdamız
Kıskanç bakışlar arasından salınırdı bulutlar
Buz kesilen ıslak bedenler
Yıldızlar nöbet değiştirirken kayarlardı semada ...

Tenimizi yakan sıcaklğa aldırış edemezdik
Beyaz duvağıyla yıkanırdı mavi deniz
Martı sesleri karışırdı o güzel aşk dalgalarıma
Erguvan kokuları dağılırdı inci sahillerime
Sevgi rüzgarları eserken gönlümüze
Sarmaş dolaş olurduk kıyılarımızda
Gün yeniden doğarken...

Behçet Bük 2017/Eskişehir