ISTANBUL GIBISINİstanbul gibisin mahsun Bir yanında şebboylar açar Öte yanında ünlü bir şarkı çalar Bazen coşkulu ve sevecensin Bazen hırçın ve asıl endamlı Istanbul gibisin boğaza benzersin Bazen seyredilmeye doyulmaz güzelliktesin Bazen kaçınılmaz hasretesin Bir yanında sevgi zenginliği öte yanın ulaşılmazlık Dergaha kavuşmuş sofi gibi olurum sen gelen de Gittiğinde yedi kule zindankarında vuruyorum prangaya İstanbul gibisin hem mutlu edersin hem sessizliğe mahkum Meyhanede sızmış alkolik gibi olurum sen gidende Dönüp bulamazsın bile villa sosyetesi gibi mağrur İstanbul gibisin hem kolay ulaşılan hem açlığa mahkum Sen gelen de duygularım mutluluğa gider gelende sevgi açlığına İstanbul gibisin hem mutlu edersin yüreğimi Hem karlar yağdırır buz kestirirsin I. TÜRKMEN |