ALACA KARANLIK
Dağ gibi kış olur benim tepemde
Alaca karanlık çöktüğü zaman Mızrap olamadım,sazın telinde Baharımı hazan,vurduğu zaman Rahmet yağmurları yağar üstüme Ummanlar çoşarak,dolar gözüme Bulutlar ağarak,çöker tepeme Şu dünyanın çarkı durduğu zaman Dile benden dostum,dileğin nedir Yaş dolar gözüme,bilmem nedendir Yürürüm dünyada,yolum ahrettir Naaşım musallaya konduğu zaman Derdimi dindiren ölüm hoşumuş Alı,siyah,beyaz dünya boşumuş İçmeyenler bile sarhoş olurmuş Kızılca kıyamet koptuğu zaman Kul Seyyah diyerek ünlerler adım Şu fani alemde ben,sanki yad-ım Bozulur düzenim kalmazsa tadım Sorgu melekleri sorduğu zaman.. Kul Seyyah Bazen diz çöker zaman bazen dara düşer insan yüreğinin başı dumanlanır .. Dökülür kalem kendiliğinden ...Canan Şaire’mizden bir katkı,kendisine teşekkür ederim. |
Beğendim...
.............. selamlar.