Başlık koca Yunus’tan esin...

İlkin
İsli paslı bir dünya
Tan ağarmasına gebe
Işığı aranır Tanrının
Bulunurda
Demini almış duygularda
Silkinmenin arefesinde insan

Saçı sakalı ağarmış
Kocamış bir eski çağ
Ne işler ihtiyar keşiş
Keş yalnızlığında
Örmüş ağını örümcekler
Mağara karanlığında yarasalar
Yarasa ne, yaramasa ne
Çakal, sırtlan, akbaba
Pusmuş ne çıkar
Bir çağ ki, pusulası şaşmış
Bir çağ da var, çağdan içeri

O vakit
Çağlar gür bir ses
Bir haykırış
Kudret helvasından beslenmiş
Benim cihanda tek Türk!
Dedi kutlu Türk
Davasının takipçisi ruh
Roma, Türk, İslam
Bir şemsiye altında
Kutsar tüm yeryüzünü
Tek devlet, tek bayrak, tek hakan
Birden fazla hünkâra dar gelir cihan

Payitaht eteklerinde yepyeni bir zaman
Tohumlanır da filizlenir
Başak verir serpilir
Tüm bir cihâna yayılır nefes nefes
Müslüman Türk’ün heybetiyle
Ürker gâvur kaçar heybesiyle
Ruh maddeyi döver de, demini alır demir
Ateşin duygular közlenir
Vurdukça kösler, bakakalır küffar kös kös…


L.T.