Öğretmenim söyler öğretmence dilim
Anasını sattık bilmem ilim-bilim
Yüz yıllardır böyle düzelir mi halim..
Gelmişi-geçmişi bilmeli sevdiğim

Amirimiz var ki yalama ve dökük
Neresine baksan kırk yama kırk sökük
Beğenmezler beni hödük oğlu hödük
Asalet kanından gelmeli sevdiğim

Yine döndü zaman “Dayı zamanı” na
Herkes alev taşır kendi harmanına
Dostlar dikmiş gözü dostun makamına
Beslenmek farenin emeli sevdiğim

Çık bak çarşı-pazar kazık diz boyunda
Esnafın bir eli al senin koynunda
Sorsan “Müslümanlar Allah’ın yolunda”
Kimlerin “ aklını çelmeli” sevdiğim

Soktu rüşvetleri bahşiş gibi cebe
Babasız çocuklar kim kimedir gebe
Dolsun da nereden dolacaksa heybe
İnsan helal lokma yemeli sevdiğim

Sattık şu kıyıları köyün merasını
Yaylalar bekliyor gelen sırasını
Kaşıdık kanattık millet yarasını
Millet: “ Devlet benim!” demeli sevdiğim

Sofralar muhtaçtır aşa tatlı dile
Muhabbet edemez olduk sevgiliyle
Babamız ölünce dağıldı aile
Kırk yıl olmuş onu gömeli sevdiğim

Yaban indi dağdan yurduma dağıldı
Çakallar saraylar kurdu Şah sayıldı
Kral öldü şehzade sevinçten bayıldı
Yoluna halılar sermeli sevdiğim

Komşunun tavuğu komşuya kaz geldi
Baldır-bacak gördüm bize de yaz geldi
Haramdan uzak dur kim demiş farz geldi
Ayetleri yeniden dermeli (!) sevdiğim

Öğle güneşini saydık da dolunay
Suladık olmadı yoncalardan buğday
Küfrü tesbih ettik bastık bin bir kalay
Herkes hesabını vermeli sevdiğim

( Mayıs 2017 Pınarlıbelen)