Anem Annem(Anneler Günü şiiri)
Dediler bu gün anneler günü
Sevindim Evet bu gün o meleklerin günü Hatırlanacak o melekler bu gün bir çiçekle Yada bir dua ile... Bir çocuk görsem anne kucağında Der ona bakışlarım: Anne ne demektir Düşündün mü hiç? Anneler şu dünyada tek cennettir çocukları için Rüyalarımda ararım ağlarım her gün Nerdesin annem annem … Denizdi gönlünün derinliği Toprak oldum Bulut oldum anneme… Bir anne görsem aklıma sen gelirsin Aklıma sen gelince dünya şenlenir... Dünyada cennetimdin annem Sığındığım melektin annem Şefkat meleğimdin annem! .. Başım ağrısa derim annem annem Dertlerime ilaçtı annem Hastalansam alnımda Bahar rüzgârı gibi Annemin elleri Annem pınardı hayatımın çöllerinde Karanlığıma güneşti annem... Karanlıklar bitmez Bir fidandım Bahar oldu annem Rüzgârı serin Gurbete giderken bir o ağlardı ardımdan Anne ağlayan göz Oğul oğul diye Derdimden haberdar olan Derdimi işiten kulak olmuş annem Dert tükenmez Kışlarıma bahar oldu annem Rüzgârı serin O baharların nefesinde uykularım derin... Cennetten uzakta şu dünya Bir bebe görsem Uyuyor olsun annesinin kucağında O baharın kucağında uykuları derin... Bir meleği var şu dünyada o bebenin Annesi var derim Ve derim sanslısın ey bebe Senin için cefa çeken Her suçunu affeden Derdini unutan seni düşünen var... Annesine öf bile diyen bir çocuk yaralamış peygamberimizi Anneler melek Bizi doğuran melek anneler... Her sabah uyanmak istersin onun sesiyle Onun sesinde mutluluk... Her sabah görmek istersin yüzünü Onun yüzünde ışık Annen ölünce ağlarsın Annem annem der ağlarsın sen de Annem annem dedim ağladım Ölünce annem Ağlamalar bitmez Sarılırdı boynuma gurbetten dönüşümde annem Kavak yelleri biriktirmiş kollar Gönlümdeki gece gündüz olurdu Yüzümdeki kış bahar Geçerdi dizinin ağrısı başının ağrısı annemin. Gönlünde yıldızlar Yüzünde papatyalar Türlü yemekler hazırlayan elleri mutlu... Dönmüşse gurbetten evladı bir annenin Gönlündeki gece gündüz olur Yüzündeki kış bahar Çünkü anneler fedakarlığı karşılıksız güneştir... Annelerin rüyalarında çocukları Bayramları zehirdi annemin dönmezsem gurbetten Sadece doğuran değil onlar Uyutan büyüten Eğiten bir melek Cennet annelerin ayakları altında Uykuları uçup gitmeyi bilir Uyutur büyütür anneler Gönlünün söküğünü kim dikecek yoksa annen Önüme seccade koydu Rahle koydu annem Ayaklarının altındadır cennetim Sen öldün dünya cehennem bana Cennetimdin annem Şefkat meleğimdin annem! .. Şefkatti tattığım çorbanda Şefkat katmış çorbana ellerin Uykudan uyanır derdime yanardın Hep duadaydı ellerin Bir günlük yokluğum en zalim ayrılıktı sana... Yıldızla ay olmalı yanyana... Bir köylü kadındı annem Bir kahraman kadındı Hüznü kaldırırdı elleri tarlalarda Ekmeğimizin ferhatı oldu annem... Kardan yorgan gibi pancar tarlasında hüzün... O tarlalar yemiş annem ömrünü. Ak sütün şefkatli dizin Çocukların içinmiş gecen - gündüzün Cefakar kadındın annem. Bilir misin ey çocuk Anneler vurunca iki can birden acır Anneler ölünce iki can birden ölür... Annem öldü Ninnileri kaldı damarlarımda sevgi gibi Annem öldü Öpülmüyor yanaklarım şimdi Annem uyandırırdı beni sabahleyin Aradığım o sabahlar şimdi Anlamamıştım ölümün derinliğini hiç böyle Üzme anneni aman Bir gün bakarsın ninnilerden eser yok evinizde Söküğünü diken eller gitmiş Çaresizliğin ağlatır... Zordur artık yaşamak Dostların yüzünde yüzünü aradım annem Dostların yüzünde yok anne yüzün Dokuz ay taşır bizi analar Büyürüz yürürüz Cefalar üstüne cefa çeker anneler Ateşine ateş eker anneler Hakkı ödenmez o meleklerin Annelik büyük makam derdi annem Cennetim ayaklarının altında derdim Annelik büyük makamdır Bana ilk öğretmen oldu annem Okul çantamı taşıyan annem Çocukluğumla yaşayan annem Gurbete gittim köyümden uzaklara En çok aklıma sen geldin, en çok sendin özlenen Senin fotoğrafının olduğu yer bana gurbet olmazdı Senin mezarın şimdi gönlümde sen hiç ölmedin Anneler ölmezmiş anladım Dünyayı sevdim sen gördün diye Toprağı sevdim Senin ayak izlerin vardı Ağaçları kuşları sevdim Seninle dost ağaçları Gölgesinde oturduğun ağaçları Kuşlar ki senin mezarının üstünde şimdi Bulutlar ki ağlıyor şimdi benim gibi Bulutları dost bildim kendime bu yüzden Bilir misin ey çocuk Rüyalar çiçektir anneler varsa Benimde çiçek rüyalarım oldu Rüyalarımda annem Ya inek sağdı Ya çapa yaptı Çamur sıvıyor yada Evimizin sıvası dökülen bir duvarına Güller taşıyor yarına Acılara tat katar anneler yaşarken Tatları alır gider annelerin tabutu... Annem öldü gidemez oldum köyüme Yollar bilin artık yokuş oldunuz … Mevsimler bilin artık güneşinizi yitirdiniz Köyüm bil artık sarı yılan var sende Annem öldü biliyorum Eski alışkanlık işte Her bayram uzat elini ilk öpülecek el senin anne derim Elimi tut anne derim Neden bana öldü annen diyorlar Anneler ölmez ki,çocukları ölmeden... Anneler ölmez çocukları ölmeden Helal süt sevgi olurmuş... Görev bildim sevmeyi Sevmesini bilmeyen nasıl sevsin anneyi Anneler bir çiçek Çiçekler sevilecek Anneler bir melek Melekler sevilecek Anneyi sevmek nuru sevmek Anneyi sevmek cenneti sevmek Kutsal bildim anneyi Kutsal bildim sevgiyi Anneler kutsaldır” öf “bile denilmez... Melek desem az sana... Bir gün değil anneler günü bende Bin gün az sana... Bir ömür az sana Tarlaya giderdin annem Sarmaşık çiçeğin nereye tutunsun Her yer güneşsiz... Evler dört duvar olurdu sen olmayınca Ölüm yatağında annem Allah’ım sana kulluk edemedim dedin ya Annelerin yoktur günahı İpleri vardı annemin Işıkları vardı annemin Kıtaları bağlamaya yeter Göğüslerinde ak süt Gönüllerinde ak duygular Beyinlerinde ak düşünceler var annelerin Ben annemin sarmaşığı… Fidana sarılır sarmaşıklar Çiçek açmak için Annelere sarılır çocuklar Güneşe koşmak için Annem annem Kuşların da yüreğinde annelik var Rızık kar altına saklanırdı bazen Kar üstünde titreyen serçeler Bir de kar üstünde sen Kar düş toprağa anneler ölünce Anneler özlensin Anne mezarlarına çiçek olsun çocuklar Gurbet dönüşlerimde yolda karşılardı annem Gurbete düşerse çocukları Yollara düşer anneler Derde düşerse çocukları Dertlere düşer anneler Ateş düşmesin annelerin yüreğine Ben ne anneler gördüm Ateş düşmüş yüreğine Sönmek bilmiyor Çocukları için ateşlerde yanan anneler Ben çok koklanmışım Sen de koklanacaksın ey bebek Şimdi mışıl mışıl uyu Kundakta çiçektir bebeler Koklar çiçeğini anneler İşte anne kucağında Bir kelebeksin Ey bebe... Anneler melek doğurur Gurbetten köyüme dönüşümde Haberimi alıp yoluma düşerdi annem Ömrünü verdi annem En çok anne özlenir gurbette Bu dünyanın cenneti anneler Dizi uyutur Dizi ağlatır Oku dedi okudum İnsanları sev dedi sevdim... Razı oldu mu benden annem Razı olsun benden annem Dünyalar benim olurdu o mutlu olunca... Ben anladım en tatlı ses anne sesi En şirin yüz annelerde Ne güneşte ne ayda... Ben ay çiçeğiyim yönüm anneme... Ben ay çiçeğiyim yönüm anneme... |
Bahar rüzgârı gibi
Annemin elleri...
Bir melektir anneler çocukları için
Anneler pınar hayatın çöllerinde
Karanlıklarıma güneşti annem...
tebrikler
bu şiir tüm annelere gelsin