İçimde Aşkın Yanmaz
Yakar içimi kızıl, dillere düşen kâkûl
Nazarın tozu kafi, gelmene can dayanmaz Cevrü cefa sarsa da; yeter ki bir defa gül Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz Soramam edebimden; neredesin? diyerek Nadanlara anlattım, gayri yüreğim kanmaz Bir selamın göndersen, olmaz ispata gerek Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz Her âşığın çilesi, aşkını zirve yapar Zümrüdü anka olur, gayri dağlara konmaz Ney’in terennümünde, hasreti dünden kapar Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz Bağında gül olayım, bağbanına sor beni; Aşkın odu boyadı, bir daha da boyanmaz Bülbüller ötüşmekte ,susturmaz bu kor beni Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz Esmeri gecelerde, bir tohum filizlenir Kainat uyanır da, senin cismin uyanmaz Dürülür tüm acılar, ta şuram da gizlenir Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz Arzeni söyler içten, sağır kulaklar duymaz Gören gözün değildir, buna kimse inanmaz Hakka ram olan kişi, sayrı sözlere uymaz Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz |