yolundan sapan bir düş
yüreğimin kuytularında
debeleniyor.

sahi sen miydin o
ne vakit kanımda taşısam
ruhumun derinliklerine sokulan
terleyen tenimin
kabuğunda bulduğu en derin
inine çekilmiş koru çıkarıp
yalın ayaklarıyla aramıza sokulan.

önemli mi sanki şimdi
sokağın
yağmur bilenmiş yanlarında
yaprakları toplamak,
yoksa ona ramak kala
merdivenleri tırmanan
seni düşlemek
parmak ucu hassasiyetinde
n’densizce
emerek alt dudağının
kabuk atmış yanlarını ki

kaçmak
sana da yeter miydi
tam göğüs kafesinde
hapsettiğin
bir düşün diliyim.
gördüğüne de emin misin beni?

sana dokunmak/sızın
uzaktan
çöllerinde su taşıyor olsamda
vurgun yemiş ruhuna
burası hep acı
üzerimde nikotin
yüreğimde bir sızıntı
der misin sen de

dili zehirdi
emdim parmaklarımla.

ki orda kaldı
salyasından sarkan
bilmem kaç santimlik ıslaklık.

tek gözümsün.
yeter ki
çek üstümden göğümü.

bil ki sararmış vedalara
mor ekip,
bir boyun bağı gibi ellerin
yakamda

sen ki bildiğim
en keskin ezberdin
loblarıma perçinlediğim..


(...)