BİTMEYEN HİKAYELER
BİTMEYEN HİKAYELER
Dün gece sahilde Yalnızdım sadece Andım yine seni Gündüz ve gece İçim burkuldu birden Siğaram sen kokuyor Uzanıyordu sevgin O sıcak nefesinden... Dumanları dalga dalga Rüzgarlar dağıtırken Dertleştik yine biz de Mehtapla deniz ve ben Martılarda yalnızdı Ay ışığı sohbetinden... Onlar ağladı durdu Her şeyi anlattıkça Bütün bir gece boyu Derdini pek soğukça Hayat tıpkı bir ölü Solgun o gözlerinden... Öylesine de acıklı Soğuk bir deniz gibi Şimdi öyle üzgünüm Kaybetmişim kendimi Bitmeyen hikayeler Usandım sözlerinden... Behçet Bük Şarkı sözüm: 1633/8.12.2016/00.05’’Eskişehir |