BEN GARİP
Ben bu gurbet ilde sevgisiz kaldım
İşim garip aşım garip ben garip Gurbet bana ben gurbete dost oldum İçim garip dışım garip ben garip Dert ortağım oldu geceyle gündüz Ne kışım bellidir ne yaz ne de güz Bu gönlüme tesir etmez hiç bir söz kalbim garip canım garip ben garip Bilmem buralara ben nerden geldim Gelirken bir sürü dağları deldim Gün doğdu ben doğdum batınca öldüm Kabrim garip vaktim garip ben garip Tek başıma ben bu ilde gezerim Ekmeğim uğruna kurumaz terim Bütün mevsimlerde ben derbederim Yazım garip kışım garip ben garip Metin BEYAZLI 14 Şubat 2017 |