Beklerim alışmasın hiç kimse...
Güneş hala yüzsüzce doğar, hala yükselir ve batar
Bahçendeki güller hala açar, umarsızca hala coşar Postacı da hala aynı saatlerde bizim sokağa uğrar Donundurmacı hala aynı yerde durur ve korna çalar Bense içten içe içerlerim bunların vurdumduymazlığına Beklerim alışmasın hiç kimse, hiçbir şey senin yokluğuna Zaman kendine akar, güller sadece kendine kokar Kuşlar kendine uçar, laleler, nilüferler kendine açar Günler aylar yıllar kendine geçer, yok bana bir faydası Sevgiymiş en güzel liman, şu fırtınalı havalarda sığınası |