YÜRÜDÜM
Yürüdüm
Zifiri karanlığında gecenin Yarınların ne getireceğini bilmeden Yürüdüm İçimin ateşiyle kavrulurken bedenim Geceyi yırtan ayaza aldırmadan yürüdüm Ne vardı? Neye yaradı? Ne aldı senden? Benden ne aldı? Elimde bir eski fotoğraf Buğulu gözlerimde Bir damla yaş Ve aklımda Deli divane düşünceler Ağaran saçlarımmıydı günahım Yoksa yüzümdeki çizgilermiydi Yada hayallerim mi fazla geldi yüreğine Sen benden bulutları isteseydin Ve ben Gökyüzünü serseydim ayaklarına Sonra Gökkuşağını tutup saçlarından Taç misali taksaydım saçlarına Yinede kalmazdın yanıbaşımda Biliyorum sevmezdin beni Ve hatta bir tebessüm bile Çok gelirdi şu lanetli yüzüme Hani takınsaydım en sevimli halimi Ve yüzümde bir bebeğin masumluğu Yinede yetmezdi seni mutlu görmeye Şimdi gerçekleri Bir bir çarpıp yüzüme Lanet ediyorum Seni seven yüreğime Mehmet Kadri GÜVEN |
Kalemin susmasın
____________________________Selamlar