KALBİMDEKİ BU YANGINI, KİM NEREDEN GÖRECEK YÂR?
Kalbimdeki bu yangını, kim nereden görecek yâr?
Ateş yanmayan bir yerden hiç böyle duman mı çıkar? Gönül bahçem zaten talan, içerimde fırtınalar, Bölük pörçük oldu gayrı, silinmek de hatıralar Kuru bir yaprak misali, savurdular ikimizi, Sen gayri çok uzaktasın, ben sensizim buralarda Sinem üstünde kor ateş, ciğerimi erimekte, Gözyaşlarım pınar oldu, gönlüm dersen ahuzarda Kavuşur muyuz bilemem, zaman durmak nedir bilmez Ecel gelir alır canı, vaktini hiç haber vermez Boşunadır feryat, figan, ne söylesem fayda etmez Alın yazısını yazan, neden yazdığını silmez? Âşık Erman kime desin, derdim böyle çoktur benim, Göçer gider dert kervanı, yolculara katılmışım. Âşk denilen bu deryadan, çok vurgun yemiş yüreğim, Türap olmuş ten bedenim, kabristana atılmışım 22.11.2017 Erman Ulusoy/Kırklareli |