Gelmez Olaydım
Dünyanın beşiğin deyim bırak
Kırsınlar kolum kanadımı çok Muhabbet isteyen kim çok güzeldi Diye itiraf edebileceğim biri olmadı ki Olduysa da zulüm oldu adı olmadı Anla işte ahireti görmeden tek Çelme ile kirli sularla bırakılan insani Kurban kokuları oldu canlandı mı Zihnin de bomboş bavullar Kaldımı devamında insan gibi insanlar Dürüst sadık namuslu bir o kadar da Açık sözlü bırak dut pekmezi kıvamında Açsın orucunu yeni yetmeler yıkasın yüzünü Sabunsuz olsun cildin ne önemi var İsteksiz günler başlasın günler ağarsın Hatta hiç doğmasın Gelmez olaydım isyan etmiyorum çelişki İçindeyim doğduğum günü arıyorum Feleğin yavruları diye bağırıyorum sadece Kaç yıldır yaşıyorum kaç asırdır tahmin Yok bilen yok hesaplamalar yanlış Benliğini yitirmiş beden Nuh’un Gemisine uzanır bekleyişler sabırsız Hikayelerden örnek alırcasına Yeryüzünden geçiyor vardiyalı olarak Komuta kademesi kendisini tayin ediyor Emrinde milyonlarca insan var Helak olanlara dokunma ondan Bir silsile düşün bir tokat yani bir sille Gelmez olaydım aynı kaderi Paylaşmaz olaydım suçlamıyorum İnsanlığı kendimce zincirlemeler Yaşıyorum inandım yar dediler küflenmiş Yaralara merhem arar iken mis kokulu Toprakların tadı kaçtı yenilerini ekledim Gelmez olaydım görmez olaydım Nuhani gemi susuz olsa da aşka Mürekkep yağıyor ve ben şemsiye Altında korunmayı hiç beceremedim İbrahim KANDAMAR 10.02.2007 |
KUTLARIM.
Taktirlerimle beğendim...
...................................... Saygı ve selamlar.