“ Göçmen kızı serisinden..”

Vuslata cılız bir sonbahar akşamı
Hasret çıkmazı bir adresken sevdan
Uykuyla uyanıklık arası bir düş misali
Hep seni arar deli gönül bıkmadan usanmadan

Seni arar durur biliyor musun göçmen kızı
Ama nafile gelmeyeceksin bilir

Katli vacip bir yalnızlık korkusuna inat
Mehtapsız bir geceye umut dağıtırken bulut .
Sana olan hayallerim
Bir gece karanlığında bilmem kaçıncı kez boğulur

Yani demem o ki göçmen kızı
Dönmeyeceğin gerçeği içinde kıvransa da hatıralar
Yaşanmışlığın günahı yine benden
Yine şu deli yüreğimden sorulur

Ve bilir misin ki güzelim
Salt yaşanır hal alsın diye bu çekilmez ömrüm
Sevda vurgunu tüm yüreklere
Kendi hikayesini anlatır durur zavallı ve biçare gönlüm

Sonra dalar da mazinin tozlu sayfalarına
Unutulmaya yüz tutmuş adını ve yüzünü
Teselli bulmak adına uykusuz bir düşte açar gözünü

Yine de akıllanmaz biliyor musun göçmen kızı
Akıllanmaz şu deli gönlüm bir türlü

Akıllanmaz da
Bir şey yokmuş gibi etrafa gülücükler saçar
Ve sonra bilmem kaçıncı kez
Düşlenen bir umuda dilek tutar ,geleceğe fal açar

KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci-şair-yazar
Sarıkaya şair ve yazarlar derneği başkan yardımcısı