HAYAT KULVARINedamet hırkasını üstüme örttü kader Bir yanım düş kırığı öbür yanım feryatta Yüreğimin yaşıyla ömrü suladı keder Doğruldu rivayetler çehremde çıkan hatta Defnedilen gönlüme çok azaplar verildi Bin cefanın yükünü sırtladı bir kelime Bağıma gül diyerek ne dikenler derildi Tek başıma vefayı yüklediler belime Acı bir name gibi kederle doldu zihnim Beynimde entrikalar aldı başı yürüdü Hayatın kulvarında bitmedi gitti vehmim Bitmeyen tenakuzlar hep ardından sürüdü Etrafıma bakındım herkeste ayrı bir dert Kimi fakirlik çeker kimi aşktan yakınır Cimri hayata karşı olmak gerekirdi mert Eceli bilen insan neden candan sakınır? Elinden geldiğince doğruya uymak hoştur Kul için zalim olmak oysa ne büyük ayıp Dünyadan nezih ayrıl geri kalanı boştur Böyle olmazdı hayat bilinseydi bu kayıp Sabrımı okşadıkça baktım Mevlâ tek nedim Amenna ömür boyu sabır en güzel hayır Tövbe estağfurullah geç kalmakla halt yedim Rabbime seslenerek dedim kulunu kayır Murat Gökçe Karsî 15.11.2017 |