İnsanlar tuhaf oldu, artık güvenilmiyor.
Onların bir sözüne, itimat edilmiyor.
Eskiden öylemiydi, çevrene güvenirdin.
Para,pul sorun olmaz, kolay alır verirdin.

Ayak üstü bin yalan, söylüyor artık insan,
Yandığının resmidir, boş bulunup inansan,
Kıyamet alameti,söz değerli olmadı.
Sözüne güvenecek,düzgün insan kalmadı.

Herkes güvensiz değil, güvenilende çıkar.
Nadirdir böyleleri, gerisi yürek yakar.
İyi tanımıyorsam, güveneceğim niçin?
Dikkatli olmak iyi, kazık yememek için.

Böyle yaparsan eğer, belki mutlu olmazsın.
Tedbirli davranırsan, asla kazıklanmazsın.
Dostunu iyi seçip, dikkatlice yaşarsan,
Asla zarar veremez, bahsettiğim o insan,

Sana söylediğimi, bende yapamıyorum.
Kazık yememek için, uygulayamıyorum.
İnan başkalarına, kolay nasihat etmek,
Aslında kolay değil, hayır demeyi bilmek,

Benim yüzüm yumuşak, çok işledim kabahat,
Bütün söylediklerim, kendime de nasihat,
Her insana güvenmek, yazılıysa genlerde,
Çok kazık yiyeceğim, ileri ki günlerde