Yüregimde yasana sevdanın tüm renkleriyle
Hasretinde koyulasan aşkın mürekkebiyle
Bir siir yazdım her satırında seni anlatan
Olur da bir gün yalnız kalırsan dört duvarın arasında
Her hecesinde kendini bulup yeniden beni sevmen icin..
Bir siir yazdım her satırında seni anlatan
Bazen hasretinde gözyaşlarımla ıslandı tüm hecelerim..
Bazen mutluluklarınla şenlendi senin adınla biten cümlelerim..
Bazen de umutlarımla renklenip güzellesti son kafiyelerim...

Dalgaların sesinde huzurun bulunduğu..
Günesin, sabah ilk oraya doğmak icin koşuşturduğu..
Kır menekşelerinin sadece orda her bahar ciceklerini acmak istediği..
Düşlerimin yeşerdiği yamactan bir yer satın aldım..
Olur da bir gün koca şehirde yorulursan..
Huzuru kendi icinde kesfedip yeniden hayata sarılmak icin..
Düşlerimin yeşerdiği yamactan bir yer satın aldım...

Azgın Karadeniz dalgalarına bile karsı koyacak kadar sağlam..
Sevdamızın büyüklüğünü taşıyabilecek kadar geniş..
El emeginin sevginin gücüyle birlesip
İsmini verdigim bir tekne yaptım...
Olur da bir gün koca şehir sevgimizi taşıyamaz olup
Omuzlarından silkerse bizi..
Hoyrat rüzgarla beraber mutlulukları ayrı kentlerde yasayabilmek icin
Kendi ellerimle mutluluk teknesi yaptım..

Utandığında kızaran yüzünün güzelligini güllerin bile kıskandığı..
Tatlı gülüşlerinin her bahar ciceklerin arasında dilden dile anlatıldığı..
Baharı andıran o gül yüzünden bir tebessüm ödünc aldım..
Olur da bir gün omuzlarına hüznün yükleri agır gelip
Gözbebeklerine ıslak gözyaşları eklenirse..
Yeniden gülümseyip gülleri kıskandırmak icin..
Gül yüzünde en güzel baharları yasayabilmek icin...
Baharı andıran o gül yüzünden bir tebessüm ödünc aldım...

Renk renk acıp tomurcuklarında insanlara sevgiyi anlatan..
Hayatın en güzel mutluluklarına saçılan..
Bahar tazeligindeki her cicekten bir dal kopardım...
Olur da bir gün yalnızlık cölünde kalırsan..
Her cicekte yeniden hayata merhaba demen icin..
Yeniden sevdayı bende yaşaman icin..
Bahar tazeligindeki her cicekten bir dal kopardım...

Hayatın yorgun kaldırımlarında nefesim daralırsa..
Bir gün Azrail beni ölüme ansızın çağırırsa..
Nefesinden bir nefes caldım bu canıma..
Olur da bir gün ucurumun kenarında..
Tutanacagım son dal senin nefesin olursa..
Hayata sımsıkı sarılıp yeniden sevmek icin..
En güzel mutlulukları kalbinde yasamak icin..
Nefesinden bir nefes caldım bu canıma..!

Ayrılık’ 05

İsmail Sarıgene