BE GÖNÜL
Hep boşuna geçmiş bunca seneler
Senin için uğraşmışım be gönül Başımı taşlardan taşlara vurdum Bir baltaya sap olmadın be gönül Çok yoruldum hep ben koştum peşinden Sevdalandım ben yoruldum aşkından Yer istedin bu dünyanın köşkünden Köle bile olamadın be gönül Nerde güzel görsen bağlanıp kaldın Ferhat olup nice dağları deldin Kerem olup aşk ateşine yandın Meclun gibi çölde kaldın be gönül Dünya malı için uğraştın durdun Boş yere kuru hayaller kurdun Bayram’ı yerden yerlere vurdun Sürün sürün süründürdün be gönül |
Kalemin susmasın
________________________Selamlar