Ağlayalım Atatürk’e
Bütün dünya kan ağladı
Süleyman olmuştu mülke
Geldi ecel, can ağladı.

Doğu batı cenup şimal
Aman Tanrım bu nasıl hal
Atatürk’e erdi zeval
Memur mebusan ağladı.

Atatürk’ün eserleri
Söylenecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı.

Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türk’e terketti
Döndü çark devran ağladı.

Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnön’İsmet
Gözlerimiz kan ağladı.

Tren hattı tayyareler
Tükler giydi hep kareler
Semerkantlar Buharalar
İşitti her yan ağladı.

Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tümen ağladı.

Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalınız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı.

Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, düşman ağladı

Aşık Veysel