ŞAFAKSIZ GECELERAnlatamam derdimi sensiz geçen geceye Bildiğim tüm lisanlar kifayetsiz kalıyor Dev gibi umutlarım dönüştü bak cüceye Muallâk da yaşamak ruha elem salıyor İçerimde ki közler zannetme ki soğuyor Kaburgamın altında yüreğimi boğuyor Şebnemleri görmeden ne şafaklar doğuyor Kirpiklerim birer ok gözlerim yaş doluyor Müezzin her şafakta okuyorken ezanı Yaradana el açtım versin dedim cezanı Vuslat bildim ben artık bu sevdada Fizanı Doğan her yeni günde umutlarım soluyor S.SAMYELİ 30.12.2015 |
Yüreğinize sağlık.