SÖMÜRÜ..
Duyguda sömürü
Emekte sömürü Yaşamda inançta Ten’de beden de Ülke de dünya da Sömürü.. Görünmezliğin kadar gerçek Gerçekliğin kadar bilinmezsin Varlığına gizlenmişsin Biliyorum kimliksizsin Her yerden çıkıyorsun Tarhanamızda bulgurumuzda Soframızda Yetmezmiş gibi Çocukların sütüne de ortaksın Hastaların ilacında Yaşamın en acımasız yerinde Savaş ta silah ta Uçakta füze de Petrol kokusuna İşgale ucuz Emeğe Dayanamazsın Biliyorum.. Ana’ların feryadından Bir avuç pirinç lapasıyla Açlığı uzatılan çocuktan Tanıyorum seni Seni tanıyorum Git başımdan... |