ANka..ben karanlığım zifir ve üst üste gecenin ve seni hissediyorum her AN ellerim/ellerin... derine/tenine ve etine ve hükme sonra zamANa bir iz işaret olsun sahipsiz kelimeler/im... ki arka balkonunda AKlının ağlamaklı gözleriyle sökülerek yerinden b-akıyorken AY. gibi yıldız yıldız susmalı belki. hani birleştirdim de... bana ders veren parmak uçlarını he-ce-le-dim. pişman gibide değildim soluğun ve rüzgar pencere ve saçların kırılganlığında AYnan ve bir ANka omuzlarımdayken uçtum/uçtum vuruldum ve...... boşluğunun derinlerindeyim ve yer altında tabanlarımın gülüm/se ama şaşırmadan sözlerime yineYİNE... dokunabilir ve sokulabilir sonra yüzler yüzlere kokun değişmemişde olabilir. olasılık hesaplarına izin vererek ve çekilerek kuytularıma kaç kurşun! kaç gece. hayır, bıçak sırtı kelimeler/in iki kürek arası sırtımın kAN vuruldum ve çakıldım mavi taşlarına ıslağının... - okuyormusun? evet bazen ve sık herkesi ve kendim kadar soluksuz tek nefeste. unutuyorum seni DÜŞününce adımlarımın büyüklüğünü koşar gibi illegal bir bildiriye ki ben yalan sevmedim hiç yapmadım asla öpüyormuş gibi pembesini gördüm dudaklarının yetinmedim ısırdım. aklını diyorum serseri çevirip durma pencereye ki dokunuyor bedenime gözlerin ve tırnakların keskin KANat ama acıtma... alışamıyoruz biliyorum kendimize bile anlaşamadığımız hayatlar arifesinde ki korkma kar yağacak yine ve ikimiz ne çok kelime kendimize... (...) |