İBRETLİKBir gün daha geçti ömürden boşa. Mezara yaklaştım bir adım daha. Ruhumu gönderdim en sarp yokuşa. Benliğim kayboldu, erdim sabaha. Düşünce yorgunu, beynim perişan. Fikir üretirken kopar kasırga. Vurulur alnıma, kapkara nişan. Bu halime güler alaca karga. Gözlerim boşlukta bulur ahengi. Mutluluk hayali yüzer dorukta. Karaya bulanmış, mezarın rengi. Huzuru aradım, buldum kullukta. Kainatı seyret, durulsun fikir. Anlamaya çalış, gitme ters yola. Cansız gördüğün taş, ederse zikir. Kulak ver ve dinle, ibrettir kula. Nasılda geçiyor, durmuyor zaman. Ömür tükeniyor, mezar da mola. Günahkar bir kulum, halimiz yaman. Allah’ın rahmeti bize de ola. 30/10/2003 Yaşar TAŞKESEN |