Ankara Rüzgârı
Bir sevdadır Ankara, rüzgârına kapılma
Yok, artık âşık olan dalgalı saçlarına Ah, bir gidebilseydim, çocukluk yıllarıma Nostaljik Ankara’nın, sessiz sokaklarına Çocukluk yıllarımın, çıkrıkçılar yokuşu Taş döşeli yolları, faytonların koşuşu Hani, gençlik parkının, dondurmacı şişkosu Kör karanlığı delen bozacının coşkusu Ne güzeldi o yıllar Meydanın itfaiye de Dolu fırıldakçılar Bul karoyu, al parayı Sen de katıl, sen de kazan Beş parasız kalınca Yolunmuş kazlar gibi Kaç anafartalardan Bir rüyaydı o yıllar Ankara sokakları Gönüllerde masum aşk, evlilik hülyaları Meltem gibi eserdi, Ankara rüzgârları Şimdi ne halde bilmem, bozulmuştur yolları Ah Ankaram, vah Ankaram Sen benimdin bahtı karam Böyle niçin mahzunsun Neler oldu, sana soram Gitmesin, dursun yıllar Benim sevdam seni saram Es Ankara rüzgârı, götür o yıllarımı Süpürsün rüzgârların, kalan anılarımı Çocukluğumdun benim, aşkım, sevdam, her şeyim Kalmadı sende artık, o yıllardan bir şeyim Erdal YILMAZ |