Kale Düştü
Ne cafcaflı girmiştim
Kale kapısından içeri Öylesine sevgi, öylesine aşk Bir daha diyordum Bir daha dönmem geri Truva atıyla girenler Buz kestiler fırtına estiler Seni ona emanet etmiştim İhaneti düşünmeden gitmiştim Tek başıma kalmışım zamanda Sen yoktun ihtiyacım olduğu anda Bilmem ki esir miydin ellerinde Hep sitem, hep hakaret dilerinde Ve sonunda pes etti artık Bir yürek ki ardına kadar yırtık Her tarafa atmacalar üşüştü Tamamen kaybettim ki ben seni Kale düştü kızıl saçlım kale düştü Kale surlarından attılar beni 09.05.2008/Samsun |