DOST BAKIŞLI HEYKELLER
Ey oturup bizi seyreden dost bakışlı heykeller
Yara bere içinde kalmış güçlü kuvvetli bedeniniz Belli ki çağdan çağa atlamışsınız Kaçtır yaşınız Nerede size can veren öpülesi o usta eller Ruhunuzu mermere nakış nakış işlemişler Sizi tarihin huzurlu kucağına bırakmışlar Eksilmiyor sizin şiirin yüzünüzden gülücükler Neşelenir sizi gören kederli dertli misafirler Huzurlu mutlu mesut evine dönerler Sizi bize emanet eden asil namuslu usta eler Dönüşü olmayan uzun yolla çıkmışlar Belli ki memnunlar gittikleri o yerden Bir daha dönmediler İrfan GÖRGÜN |