ÖÐRETMENÝM
Altýn,
Gümüþ, Bronz, Olimpiyatlarda. Dile kolay, Mini mini öðrencilerle El ele, diz dize,göz göze Íyi, kötü günler geçirilen Onikibuçuk sene, Bronz yýl. Yýl bindokuzyüzdoksanbir Yaðmur demeden, çamur demeden Íkibindört’e kadar, Sabahýn sekizinde okulda olmak. Sabýr ve özveriyle Öðrencilerime bir harf, bir sözcük fazla öðretebilmek, Baþarýlarý için didinip, durmak. « Günaydýn » öðretmenim dediklerinde Huzur bulmak, mutlu olmak, Ne hoþ! Ne tatlý bir duygu. Çocuklara, derslere, karatahtaya Bu kutsal mesleðe hayraným. Hastayým öðretmeye, eðitmeye Bu dünyadan göçüp giderken. Ne býraktýn geride derlerse? Yüzlerce öðrenci ve temiz bir etiket. Yeniden dünyaya gelsen? ‘Öðretmenlik’ derim. 2004-HOLLANDA Not: Bu þiirimi (1991-2004) öðrencilerime ve 2004 Atina Yaz Olimpiyatlarýnda ülkemize 3 altýn, 3 gümüþ ve 4 bronz madalya kazandýran sporcularýmýza ithaf ediyorum. |
Beðendim...
Kutlarým...
................................................ Selam ve saygýlarýmla..