Geçerken uğradım gençliğime
Birer çay içeriz
iki lafin belini kırarız dedim.
Mahalleden taşındı dediler.
Hani şu sokağın başındaki
iki katlı mavi ev.
Evin önüne gelince durup söyle bir baktım.
Bahçe küçücük kalmış
Belli ki yola gitmiş bir kısmı
Arka bahçedeki dut ağacı hala duruyor.
Balkon duvarının üstüne demir yapmışlar.
Sordum soruşturdum nereye gitti diye.
Tanıyan biri bile çıkmadı onu.
Gideli çok olmuş belli ki.
Yaşlı bir adam belirdi karşımda.
Tanıyormuş onu,
konuştuk ayak üstü.
Çok eşyası yoktu dedi,
giderken gördüm.
Birkaç parça umut,
Gozpinarlarinda döküldü dökülecek yaşlar
Yüzünde küçük bir tebessüm vardı.
Çok acelesi vardı koşar adım gitti.
Ugrayacagini söylemişti bana,
deyip bir zarf uzattı.
Içindeki notta şöyle yazıyordu.
"Hatalarım için kızma bana ne olur
gençlik işte.
Keşkelerin için çok geç değil"
Geçerken uğradım gençliğime
Taşınmış o iki katlı mavi evden.
Bana bir sürü anı
Biraz da umut bırakmış...
S.B 17.10.2017
Fotoğraf bana aittir.