NEDEN
Ben seni bir ömür kalbime sığdırmışken
Sevdama yanmışken , her sokağını ezberlemişken. Seni nedensiz , çıkarsız ,bütün varlığımla sevmişken. Sen beni bir hoşçakala mı sığdırdın sevgilim. Uğruna okyanuslar aştığım limanımda Geceleri güneş doğana kadar kurduğum hayallerimde Her bakışında her umut edişimde Sana dair ettiğim bütün dualarımda Bir an bile kalbimden çıkmayışında Ve yüreğimin her yanışında.. Nasıl geçer ki bu sızı Beni hiçbir zaman sevmemiş olmanın acısı Geceleri yorganı ısırarak ağlayışlarım.. Çaresiz umutsuz sevişlerim Kime sormalı bu yanan yüreğimin hesabı Nasıl unutulur ki o gülen gözlerin Hiçbir zaman beni sevmeyecek olan yüreğin Bu nasıl çaresizliktir kalbim. Hadi şimdi bir dilek tut sevdiğim. Seni hiç sevmemiş olmamı dile Ben ne kadar sevmiyorsam O da o kadar sevmesin de Farklı hayatlarda mutlu olalım O beni merak bile etmesin de Belki unuttururum seni sevdiğimi Senin için çarpan kalbimi Ben seni gizli severim ama sen bilme Varlığımı bilme sevdamı bilme Kurtuldum sonunda de.. Fakat seni hep seveceğimi bilme.. |
Er ya da geç doğar
Belki bir hüzün eşliğinde belki de mutlulukla
Unutma Gönül
Umut etmekten vazgeçmek, kendime inanmaktan vazgeçtim demektir.
Ve ağlamak insanın iç dünyasının yol aynasıdır
Son dört satır güzel olmuş ama bir tavsiye veriyim insanlar belki kimi insanlar unutmak istemediği hiçbirşeyi veya hiçkimseyi unutmaz ağlar farkedilmez susar anlaşılmaz ve sever vazgeçmez . Güzel şiirdi tebrik ederim gönül