Bir faninin...
Zordur sabahlarım, ağır, aksak
İki büklüm uyanır ağırlığınla kalkarım Yine neler yükledin sırtıma Bir faniyim eninde , sonunda Yürürken düştüm kör kuyuya Yıldızları isterim, ayı, güneşi Bir de hafiften esen ruzgarını Merdiven topuklu ince belli Arka sokakta beklerim seni Nebahat Ay mısın ? Güneş misin ? Sabah güneşim ol gir koynuma Gün batarken gel salına, salına Beklerim seni kuytularda Ağaç dallarında kuşlar Ay ışığında öter Her ötüşte bir Nebahat Sağımda Nebahat Solumda Nebahat İçimde Nebahat Bu ne baht Geleceğin yok Gelme Nebahat |