Bir cennet var kiBir cennet varki taa uzakta Ama aslında yanı başımda Kapısına dokunmak mı el yakıyor Açmak mı öylesine zor ki anlatamam İçine ancak gerçek sevenler girebiliyor Hele hele karşındaki yăr zalimse Ki bunu eller biliyor dokunma öyleyse Hadi irtica niyetine girdin içeri Kaçaksın kabul etmemesi kaçınılmaz Öylesine müşkül durumdasın ki Vermez ucundan bir parça gönül Ararsın bulamasın seveni Bulunduğun yere gelince İstenmiyorsun cennet cehennem Olmuş sanki yakıyor parmak Uçlarımı yaşayan var mı isimsizler Mezarlığında cennetten çıkarın Bu başı istiyorum cehennemi Girmek istemiyorum o sokağa Melekler izin vermiş olsa dahi Sorgular şerbet girdabın da Bir cennet düşünün taa nere de Sanırım enginler de ve bir araç Göz hudun da dikkati çekiyor plakası Kimliği tanımsız boşlukta sallanıyor Geride kalan adam kolları sıvalı Şanlı Urfa Halfeti’den geçiyor cehennem’e Bir santim kalmış sevgiliden merhamet Dileniyor adı huzur olan şeyleri arar İnsan cehennem de harman harman Geziniyor baki olmayan Şeytanın elçileri karşılıyor biz ve bizim Gibileri sevgi yok karşılanmak vız gelir Yüreğim korkudan ölse de kaybetmişim Sevdiğimi bir cennet düşün taa uzakta Bilen yok gören yok yas mektubu hăla Cebim de toz tutmasada bekleyişler de BİR CENNET VAR Kİ İÇİNDE SEVDAM YAŞIYOR KİMSELERE YAKIŞMAYAN SEVDAM YANLIZCA BENİM OLAN VE O CENNET HALA YAŞIYOR HEMDE GÖZÜMÜN ÖNÜNDE SANİYE SANİYE HER NEFESTE İbrahim KANDAMAR 16.01.2007 |