Kimliksiz
Yaşım çoktan kemale erdi.
Yedi yıl olmuş tekavutluğa merhaba diyeli. Şimdi, Karadeniz’in doğa harikası yaylalarının birinde, elimde kurebim, ayağımda çarığım, başımda altı köşeli şapkam, kocaman çam ağaçlarının gölgesinde geziniyor olmalıydım. Ve, kızım, bana özlem yazıları yazmalıydı inceden inceye sitem cümlecikleriyle donatıp. Oysa, şimdi ben, uzak ülkelerin, yitik şehirlerinde, yalnızlık ve hayat yorgunluğunun her gün artan yükünü taşıma gayreti içindeyim. Ne bitki çayım var elimde, ne masamda günlük gazetelerim... Ne de ayak ucumda tembelliği resmeden yorgun bir kedim... |
Beğendim...
.......................... saygı ve selamlar.