Kolay Ölümler Çağı
Topyekün yüzümüz güneşe dönüktü
gökkuşağının altından geçerdi çocuklar gözlerimiz de aydınlık sabahların çiğ zerreleri ağaç gövdelerine kazınmış isimler eşliğin de hışırtılı bir orman sesiyle söylerdik şiirleri badem çiçeklerine suların sesiyle daha bir uyumluydu sesimiz sevda bir başka usturuplu dururdu içimizde ışıldayan o ilk yaz yağmurlarıyla gülerdik şenlenirdi bahçelerimiz mavilikler ülkesinden bir ırmak mütemadiyen bizi bize kavuşturan bizdik evet bizdik özgürlüğün sıcak küllerine çıplak ayakla basan bu kurgulanmış kasvet bu sis içinde boşluk bu ateş içinde bu kolay ölümler çağı olmadan önce Meryem Akyıldız |
Çiçekler açtı gülüşlerinle
Büyüdüler sevginle
Her gonca gül güzel gözlerine benzedi
Yine güzel bir şiirdi,,,bu dörtlğü de yeni bu güzel şiirnize hediye olarak yazdım,,her hakkı siz değerli şair dosta aittir,,,selamlar
GÜNAYDIN