Üç gün köye gitsem
Yüreğim başka çarpar
Ben değilimdir sanki
Bilirim Mustafa Kemal olacak yarınki
Dağlarım açar kapar
İçim çiçeklenir
Elimde cevizim saka başı
Gözler dalar
Kıvılcımların yaşı
Yer yaş dikilir baş
Sevdam bulut
Sürür de demem
Ayaklarla umut
Tezerim de
Kapılar eldir
Eller fel fel
Tarla başıyım
Ekip dikmelerim başlar
Ah sinem
Bunca taşırım da
Gezer beni
Ezer beni
Ay doğar yeni yeni
Sunularım başlar
Heves deliliği işte
Kızıl güller ak güller
İç çekerim de
Ciğerlerim yetmez

Üç gün köye gitsem
Ne aşkı iştah
Ne sevmesi siftah
İntihallerim başlar
İnanna’dan Geştinna’ya
Şahrut patlamamışından afyon
Sade suya tirit
Kızılcık günlerle
Gazozdan ırmaklar heves
Çikolata veren ağacıyla cennet
Can emanet yaşamla mülevves
Hurma yedirtmişler gibi tırmalar
Eylemem de minnet
Sürür beni
Deli deli...
Solum sobe
Aklım ebe
Sağıma yatarım
İnsanım derviş
Sen yiğitsin
Sen şehitsin
Derler taamla; servis servis
Kınası yakılır
Deli kız
Halay başıdır sinem
Üç güne varmaz
Ak güller kızıl güller
Ne denir ki ne söyler diller

İştah ta vermez ki çabalar
Sökün günüyle akbabalar
İşte o gün
Delilerimle giderim köye
Bir İnce Memed
Bir Deli Dumrul’la
Heybetim dikilir
O anla, eşsiz
Bir mezar taşı kadar sessiz
Ne günlere emanetsin
Akseder cemalim
Çanakkale can der
Zübeyde Kemal’im
Meneviş günler
Papatya dünler
Sakız gibi yorgan
Sımsıcak
Bilirim ki ısıracak
Sarar beni
Ne el düşmüştür
Ne de kayram
Üç gün köye gitsem
Anlamalarım başlar
Birinci gün düdük
İkinci gün öterim
Üçüncü gün üfürük
Dördüncü gün mü?
Bilmezler ki buncayla her gün bayram

01.10.2017