"..İsmail Songur..

Sanırmısın ki ben
hiç acı cekmedim
Çektim hem de çok cektim ama
acının içinden
geçmeyi öğrettim kendime
Sanırmısın ki ben
hiç aldatılmadım
yada terk edilmedim
Aldatıldım da,
terk de edildim
ama sonrasında,
hayatımdaki sürecini
tamamlayıp çıktıkları için
o insanların gidişine şükrettim
Sanırmısın ki ben
hiç gözyaşı dökmeden
hep böyle gülerek gezdim
Cok ağladım,
hem de cok ama süzülen yaşların içimdeki zehiri temizlediğini bildim ve tekrar gülmeye devam ettim
Sanırmısın ki ben hiç yokluk çekmedim
Çektim ama varlıkta yokluğun kıymetini daha da bildim ve ekmegi bölüsmeyi kendime ilke edindim
Sanırmısın ki ben hiç ölüm görmedim
Gördüm hemde cok erken yaşta gördüm ve canlarımı kaybettim ama ölümün de doğum kadar hayatın süreci oldugunu kabul ettim
Sanırmısın ki hayatın tüm zorlukları yanlız seni bulur
Yok canım yok, oyle degil...
Herkesin kendi sınavında
kendi yolu taşlı olur
Ama sen seçersin
tasları dizip yolu düzeltmeyi
O taslari yanlara koyup,
arasına çiçek dikmeyi ve
yaşam yolunu güzelleştirmeyi
Yada o taslara takılıp takılıp tekrar tekrar düşmeyi...
Kaldırmalıdır insan kendini
Bilmelidir hem geceyi
hem de ardından gelecek olan
aydınlık geleceği.."

sadece sen yaşamadın İSTENMEYENLERİ
bak neler neler yaşayanlar var etrafta çevremizde
kendine gel kendine..!