dünya hali
sanki,yüzyıllık bir uykudan uyanmış gibi gözlerim
etrafıma baktım da şöyle bir,alıcı gözle her şey ne kadar da çok değişti çocukluğuma ait o son evi de yıkmışlar,bugün gördüm insanların karşı komşularına bile selam vermediği, kim bilir kaç katlı bir apartman yapacaklar yerine yeni yollar yapılıyor,uzakları yakın eden medeniyet göstergesi güya, her gün kaç insan can veriyor o yollar da medeniyet bunun neresinde evler büyüdü,yollar,caddeler büyüdü peki ya insanlar insanlar gittikçe küçüldüler insanlığı öldürdük kendi ellerimizle.. değer yargıları değişti kibarlık yadırganır oldu, küfür hoş karşılanır terbiyesizliğin adı özgüven ölçüp biçmeden konuşmanın adı,açık sözlülük oldu art niyet aranır oldu,yapılan her iyiliğin altın da insanlar iyilik yapmaktan çekiniyor artık kadın erkek eşitliği yanlış anlaşıldı ne saygı kaldı araların da ,ne de nezaket evrim geçirdi insanoğlu resmen görüntüsüyle insan,ama ruhuyla insan olmaktan çıktı hiç bir canlıya benzetemeyeceğim,haksızlık olur zira işte böyle, lafın kısası makbulmüş,yani velhasıl kelam hiç bir şey,hiç kimse bizim çocukluğumuzda ki gibi değil artık değişti insanlar dedim ya insanlar değişince her şey değişti yer yerinden oynadı,dünyanın çivisi çıktı mezarda ki ölüler,dirilse kalksa yerinden tekrar kabire girmek için yarışırlardı her halde birbirleriyle biz nereye geldik,böyle diye..... emine rezzan sipahi |