ANILARIMLAsen mahallenin nazlı kızıydın bense ele avuca sığmaz bıçkın delikanlısı aramızda ki aşk ayyuka çıkmıştı bir kere kaynıyordu cadı kazanları mahallemizde gizli gizli buluşuyorduk esen tepede can buluyorduk bakarken gözlerimizde konuşmayı yeni öğrenen çocuk gibiydik konuştuğumuz iki kelimeydi seni seviyorum o kadar saf ve temizdi ki sevdamız varsın olsun bir tek bu günahımız ellerimiz kenetlendiğinde zaman dururdu dudaklarmız birleştiğinde vururdu mührü bu aşka nefesinin sıcaklığı yayılırdı tüm bedenime duygularımıza gem vuramazdık aşk sarhoşu olurduk ikimizde aradan geçen onca yıla rağmen ne yerin doldu ne de unutuldun kalbimde ki yerin hala boş kabuk tutmuş bir halde aklıma her geldiğinde depreşir yaram yeniden işte o an oynar yer yerinden ... Refik 27 . 09 . 2017 İstanbul |