-Nankör…zamansız bir anda duygularımı dumura uğrattın ufkun kızıllığın daymış gibi yüreğim de kan bağladı öylesine paslı bir hançerdi ki mimiklerin yüreğim de paramparça hüsranlarda dağlan’dım çıkar ve art niyetinin eşiğinde elim böğrümde kala kaldım şu an bulutlarla kaplı bir yaşamın son dönemecindeyim ve titreten bir depremin de tam ortasındayım yok oluşta gömülüşü mü bekliyorum o nankör yüreğin var ya her an sevdamın celladı oldu sana hasret çırpınışlarla her varışımda suyu bitik altı yanan bir çaydanlık gibi oldum bilmem ki ne kadar oldu nankörlüğünü beklediğim inan ki dişimin kovuğunu bile dolduramadı sevgin gelgitler içinde kabardıkça emeklerim yalnız ve çaresiz kaldı kalalı sen kötülüğü hep içinde saklamışsın kan kustum tutarsız davranışlarınla bir beladır adres sormadan çöktükçe üstümüze bir kor yıldız kaydı benden habersiz isyanlarımla kuru yapraklar gibi bir sağa bir sola rüzgarında savruldukça yersiz ve yurtsuzlar gibi felek bu ya ördü yine başıma çorapları kara bir çalı gibi açtın yürek bütünlüğümüzü nankörlüklüğünün en kahpe anı hep beni buldu ve sen sinsi sinsi de çıktın gönlümden içimi hep korku ve yasakla doldurdun günlerim de hep karabasanlara boğuldu kaldı ruhumda biriken katran gibi kopkoyu bir karanlık sen hiç yoktan gittikçe ellerimden hiç beklemiyordum üzerime geleceğini nankörlük yağmurlarının vefasızlığının deryasında tutuklanınca güvenler hayatın düşüşüme yelken açarken el alem içinde boynu bükük öksüz kaldım düştü de gitti tüm kolum kanadım o kara ruhuna kaç iblis yerleşir ve seni arındırmak için kaç kazan su gerekir ve daha kaç atımlık mermin kaldı ki kevgire dönmüş şu yüreğime nankördü her bir şeylerin bu mudur ki bu acunun tek kanunu ya halis olan duygularım kararışta kapanan geleceğimiz bu güne dek ben hep nankörlüğünün küreğini mi çekmişim sonuçsuz kalacak o yüreğinde bu alemde başı da sonu da namert olan ne var ki senden başka şimdi ben kala kaldım ya burada temelli sen hiç durmadan gide dur artık hem hayatımdan hem de kirlenmemesi için şiirlerimden git de gör çünkü her şeyi gösterir zaman yaşaya bildiğin kadar da yaşa o nankörlüğünün koynunda çünkü ben sen gibi asla bir Çıfıt çarşısı olamam… (21.09.2017) AZAP… |
Gönül kaleminiz susmasın hocam..
Saygımla