ayıplarımız
utanç duvarları dikiliyor
inanç şehirlerine ... mabetlere girene karışmak yok gidecek niyette nesil yetiştirmek isteyende yok.... acınası ölmüşlük var sokaklarda insanilik adına kimselerde edepi adabı ahlak yok çakallar çokdan dağlardan şehirlere inmiş kuzularsa daha körpeyken kurda yem edilmiş artık azraile gerek yok her can ;bir can alan olmuş iyiylik bile iyiyle doğruyla ters yola koyulu vermiş . sevgiler aşklar bir gecelik tensel heveslere yenik bebekler ana kucağını görmeden ya cami avlusun da yada çöp kutularında ne iklim kaldı nede mevsim dünyanın tadı tuzu acı biz dahi herkes her şey ayıplarıza prangalı |
kutlarım.
selamlar.