Son hasret
Bu sondur bilesin iki gözüm
Ötmez kuşlarım bahçende Ben sensiz her gün ölmüşüm Bundan sonra ölmem her gelene Gördüm soğukta karı Ve alıştım yalnızlığa Benim odam andırıyor karanlıkları Artık gözlerim sensizliğin yollarında Bu son satırdır yazdığım şu sayfaya Her kalemin mürekkebi akıyor sana Bu kalp sensiz de yaşıyor ama Hem hayat anlamlısız hem yaşamak saçma... |