Kış akşamı, Emile Nelligan, Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Ah! kar nasıl da yağmış!
Penceremin camı kırağıdan bir bahçe. Ah! kar nasıl da yağmış! Bu yaşam isteği de ne Bendeki, bendeki acı içinde. Bütün göller donmuş, buzun altında, Ruhum kararmış! Nerede yaşadım? Nereye gidiyorum? Bütün ümitlerim donmuş, buzun altında : Sarışın göklerin uzaklaştığı Yeni Norveç’im ben. Ağlayın, şubat kuşları, Olanların ümitsiz ürpertisiyle, Ağlayın şubat kuşları, Ağlayın gözlerim, güllerim ağlayın, Ardıç ağacının dalları içinde. Ah! kar nasıl da yağmış! Penceremin camı kırağıdan bir bahçe. Ah! kar nasıl da yağmış! Bu yaşam isteği de ne Bendeki, bendeki usanç içinde. Emile Nelligan Çev. Sunar Yazıcıoğlu |
Gönül dostu; Şiirlerin sesi gönül duygularını coşturmuş…
………....................................Saygı ve Selamlar..