FERMAN SENDE
Gözüm görüp, kamaşınca şavk’ından
Sevdan açar çiçek çiçek gönlümde... Hüzün ile bakar iken ardından Kokun kalır, kalbimdeki gülümde... Aldırmadan gidersin sen yoluna Elem basar şu gariban kuluna. Konmuyorsun,ağacımın dalına Hicran yakar,susuz kalan çölümde... Kalbim der ki ’çık yoluna sevdiğin’ Beynim der ki ’yalandır aşk dediğin’ Yangınımsın,kömür oldum bildiğin Alev olsan bağrımdaki külümde... İster isen,dilim dilim dil beni Hazırladım kendim için kefeni Ne yıldırır ? söyle bana, seveni Acı yoktur yardan gelen zulümde... Aşkı kurşun yaralamaz,söz vurur Sulanmazsa bir gülüşle,o kurur Canım için fermanımı sen buyur Korku yoktur,yardan gelen ölümde... Asuman APUL a |
Herkes sevebilir lâkin güzel sevmeyi bilmekle sevda ancak hakkını alır ..Hakkını veren gönül satırlatınızı tebrik ederim şairem ..
Kaleminiz daim olsun..