Senin...
Kırk bin tas su döksen, başın üstüne,
Paklanmaz, ar ile nāmusun senin. Düşsen pisletirsin, leşin üstüne, Kirlenmiş, arınmaz, tā usun senin. Her sözün beterdir, bühtândan bile, Fitnesin, fücûrsun fettândan bile, Yalanda ehilsin, şeytāndan bile, Doğru söz yazmaz mı, kāmūsun senin. Vicdānla oynarsın, umūrun olmaz. Hîlede, hurdada fütūrun olmaz. Ustasın, hinlikte kusurun olmaz. Kalmamış içinde hulûsun senin. Bir adım atarsın, iki de geri... Dilin durma git der, gözün gel beri... Maksadın çelmektir, kalp ile seri, Noksansın, tam olmaz nâkısın senin. Elinin değdiği iflâh mı olur? Sen varken şeytana siftâh mı olur? Yâhu sen gibiler ıslâh mı olur? Cehennem kayıtlı nüfûsun senin. Şeytan da melektir, sen de öylesin. Amma sen şeytandan biraz öndesin. Tek duam Mevlâ’dan sana dur desin. Yeter, bir son bulsun kâbusun senin. AkTan |