ASLA BAYRAM EDEMEMÇok ağır konuşmayı ben de bilirim amma Nefsime çok zor gelir kimseye bir şey demem. Bir gün yalan da olsa belki gülerim amma Ağlayanları görüp asla bayram edemem. Yüceltemem kendimi, eli hakir görerek İnsanlık değerleri yitmişse alçalamam. Her yere otağ kurmam, mazlumları sürerek Korkarım Yaradan’dan haklarını çalamam. Vallahi hazmedemem; fukara inliyorken Duymaz sağır yürekler dönmüşler sanki taşa. Zengin kâşanesinde, neva’dan dinliyorken Bir çare sun dedik mi, hırsını vurur kaşa. Analar ah analar kanlı yaşlar dökerken Yanarım için için ruhum acı içinde Kasvetli karanlıklar üstümüze çökerken Arasam da bulamam mutluluğu Maçin’de Körpecik fidanları toprak bir bir alırken Ağıt yakıp ağlarım matem içinde yuvam Umudumu yitirdim bütün bunlar olurken Bekledim yıllar yılı hallolmadı bu davam Arakanda çocuklar açlıktan kırılırken Bana ne bundan deyip yan gelip de yatamam Ortadoğu’da şeytan sofrası kurulurken Müslüman kardeşimi cehenneme atamam Düzen asla değişmez güçsüzleri ezerek Savaşlarla beslenir şeytanın elçileri Gelecek korkusunu ta yürekten sezerek Korusun çocukları barışın bekçileri NİLÜFER SARP__ Şiiri güne taşıyan Kurulumuza, sayfama gelerek şiirimi okuyan bütün dost ve saygıdeğer şairlerime teşekkür ediyorum.. |