AH KEŞKE!
İblisi can kuşundan atabilseydik keşke,
Ol nefs-i emmâreye çatabilseydik keşke. Fıtrattaki gerçekle zıtlaşmayı bırakıp, Levh-i mahfuz sırrına yetebilseydik keşke. Kalpler iman zikriyle selâmeti bulupta, Şol rahman deryasına batabilseydik keşke. Ervah ikrar eyledi Rabbi bezm-i elestte, Ruhlar verdi sözünü tutabilseydik keşke. Çekilen cefalara hayhay! demeyi bilip, Her gece tefekkürle yatabilseydik keşke. Sönmez yürek yangını yollar açık değilse, Tevhidin manasını yutabilseydik keşke. Merhamet teknesinde ol! deyince olduran, Sonsuz derûni aşkı tadabilseydik keşke. NECİBE ÇETİNKAYA |
Şiir şşahane...
Beğendim...
........................................Saygılarımla selamlar..