YAVAŞ YAVAŞ...
azrail başına geldiği zaman,
kırılır ayakların kolların yavaş yavaş, mevlam nasip etsin;dinle imanlı ölümü, o vakit akar gözlerinden sel yavaş yavaş, yüksek uçan kuş bir gün düşmez mi sanırsın, yaptıklarımıza ölçü terazisi kurulur bir gün, herkese hakkıyla yaptığı sorulur bir gün, son nefesimizde döner mi yarabbi dilimiz yavaş yavaş, hep nefsimize uyduk, tövbe etmedik, her bulduğumuzu yedik şükür etmedik, nihayet vaad edilen kara toprağa geldik, ölüm geldi çekildi elimiz dünyadan yavaş yavaş, musalla taşına koyacaklar nazik bedenimizi, baş ucuna da ılık suyu koyacaklar, yıkanır kirli bedenin yavaş yavaş, kabrimizin başına diktiler taşı, toprakla örtülü yastığa koyduk başı, ölüm gelip çattığında ; ne baba ne oğul görünmez onların gözlerinde ki yaşı, o vakit tanımaz kardeş kardeşi, gidenler geri gelmez ey fani insan, sende bir gün gideceksin sessizce yavaş yavaş, selan verildiğin de öldüğünü konu komşu duyar, geri gelir sahte dostlar ahbaplar yavaş yavaş...#ŞAİRbaz |